uszczelnianie dylatacji

Dylatacja to szczelina dzieląca obiekt inżynierski, budynek czy nawet ich poszczególne elementy na mniejsze, niezależne części, które bez uszkodzeń mogą przenieść przewidywane odkształcenia lub przesunięcia

Z uwagi na przewidywane obciążenia i funkcję dylatacji można mówić także o dylatacjach termicznych czy przeciwdrganiowych. Ze względu na umiejscowienie (np. na posadzkach czy połaciach tarasowych) wyróżnia się dylatacje brzegowe (obwodowe – przy przyległych elementach, takich jak ściany, słupy), strefowe (dzielące połać ze względu na obciążenia termiczne czy skurcz – wtedy mogą to być dylatacje przeciwskurczowe) czy montażowe (np. przy wpustach). Jak widać, klasyfikacja (nazewnictwo) dylatacji zależy w dużej mierze od jej funkcji i ta sama dylatacyjna może być różnie nazywana, w zależności od pełnionej funkcji.

Dylatacje w miejscach narażonych na działanie wody lub wilgoci (np. w zbiornikach, na dachach zielonych, tarasach) mogą podlegać oddziaływaniu naporu wody oraz wnikaniu wilgoci, dlatego wymaga się od nich, oprócz możliwości swobody przemieszczeń, także szczelności. Sposób ich wykonstruowania i wykonania musi zatem uwzględniać warunki pracy i działające obciążenia (stopnie swobody i przemieszczenia, obecność czynników agresywnych itp.). Jest to szczególnie istotne w konstrukcjach z betonów wodonieprzepuszczalnych. Z założenia nie wykonuje się wtedy powłok wodochronnych, zakładając, że woda jest w stanie wniknąć na pewną głębokość, ale nie jest w stanie przejść przez element.